Модель - Оксана Романенко
Результаты поиска по запросу «
Імператор жанчыны
»
Беларусь #Мая Беларусь разная политота Кек доносы
«Передайте товарищу Лукашенко: Произошла чудовищная ошибка!». У Беларусі сталініст-даносьнік трапіў пад рэпрэсыі й амаль не памёр за кратамі.
Былы дэпутат Вярхоўнага Савета СССР Мікалай Петрушэнка ў 2020-м годзе падтрымаў лукашэнкаўскую ўладу й пэрыядычна страчыў даносы ў КДБ. Але нечакана бумэранґ лукашэнкаўскіх рэпрэсый прыляцеў па самому даносьніку. У камуніста-сталініста знайшлі стары рэпост са СМІ, якое стала «экстрэмісцкім».
Петрушэнка - прафэсыянальны сэрыйны даносьнік.
У зьлітай Кібэрамі базе даносаў у КДБ ґрупа "Віцебск гуляе" знайшла 8 выпадкаў карэспандэнцыі Мікалая Сямёнавіча Петрушэнкі за пэрыяд з 2015 па 2022 год.
У некаторых выпадках пэнсіянэр патрабаваў праверыць розныя пасады й ґрупы ў сацсетках — пра адну ґрупу ў VK ён нават жартаўліва напісаў, што й сам падпісаўся на гэтую экстрэмісцкую супольнасьць.У гэтым жа паведамленьні ён падначваў супрацоўнікаў КДБ падпісацца на яго dzen-старонку.
Шэраг яго скарг таксама складаўся тым, каб падвергнуць сумневу здабытыя пасьведчаньні аб масавых растрэлах савецкіх грамадзян на Кабыляцкай гары каля Оршы. Там усталяваны мэмарыял у памяць аб ахвярах сталінскіх рэпрэсый.
Не спадабалася нашаму камуністу й "няправільная праўда". Калі ў талачынскай раёнцы выйшаў артыкул з успамінамі 102-гадовай ураджэнкі спаленай нацыстамі вёскі Рыдомля, наш сталініст вельмі аґрэсыўна адрэагаваў на яго. У аповядзе пра ваенны час жанчына згадала, што былі й тыя немцы, «якія частавалі дзетак шакалядам і давалі кавалачкі мыла для мыцьця».
Мужчына стаў тэлефанаваць у раёнку й райвыканкам, каб "няправільныя ўспаміны" выразалі з тэксту. Пасьля ягоных патрабаваньняў тэкст зьмянілі.
Петрушэнка апублікаваў тэкст з крытыкай раёнкі, назваўшы яго "Хто пад дахам ідэалягічнай вэртыкалі праводзіць антыбеларускую палітыку".
Пасьля таго, як у красавіку 2024 году на яго склалі пратакол за публікацыі, якія ён зрабіў у 2018 годзе, суд над ім нічым ня скончыўся — справу вярнулі ў РАУС на дапрацоўку, але дасьведчаны аматар «крэпкіх» лідараў ня стаў чакаць абвінавачваньняў у тым, што ён нямецкі й японскі шпіён — і выдаліў усе свае сацсеткі, але гэта яму не дапамагло.
У выніку– распавядае Orsha.eu – некалькі тыдняў таму Петрушэнка быў асуджаны на 10 сутак адміністрацыйнага арышту. На 7-ыя суткі, з-за цяжкіх умоў трыманьня, ў нашага сталініста пачаліся сур'ёзныя праблемы здароўя - адчынілася прабадная язва. Петрушэнку пасьпелі давезьці да бальніцы й выратавалі. Што з нашым камуністам сёньня, пакуль невядома, таму напішу аб гэтым, калі зьявіцца інфармацыя.
политика песочница политоты Беларусь Алексиевич песочница
Алексіевіч Лукашэнку: Сыдзі, пакуль ня позна
Лауреат Нобелевской премии по литературе Светлана Алексиевич призвала Лукашенко уйти в отставку. “Власть объявила войну своему народу”. Писательница заявила, что уверена в победе Тихановской на выборах. Она также добавила, что влюбилась в свой народ за последние дни — и что это чувство сменило долго жившее в ней разочарование.Выказаць сваё стаўленьне да цяперашняй палітычнай сытуацыі ў Беларусі мы папрасілі пісьменьніцу, нобэлеўскую ляўрэатку Сьвятлану Алексіевіч.
— Што вы думаеце пра тое, што ў Беларусі адбываецца тры апошнія дні?
— Па-мойму, улада абвясьціла вайну ўласнаму народу. Я бачу, як на вачах грамадзтва радыкалізуецца. Тое, як паводзіць сябе АМАП, нават ніхто з нас ня мог уявіць. Мы бачылі, як гэта адбываецца ў іншых краінах, але ў нас страляюць у машыну, дзе маленькае дзіця, і яно ўсё ў крыві, цяжарную жанчыну б’юць, затрыманых душаць каленам — тое, супраць чаго паўстала чaрнаскурае насельніцтва Амэрыкі. Проста хапаюць людзей на вуліцы. Затрыманыя сядзяць у спартовых залях бязь ежы і вады. А самае галоўнае — людзі абсалютна мірныя. Сёньня паўстаў ланцуг жанчын, якія прасілі — мы хочам ведаць праўду пра выбары і не забівайце нашых мужчын. Яны несьлі кветкі, маліліся ля Вечнага агню. І калі яны пачалі разыходзіцца, на іх напаў АМАП. Я ўжо не кажу пра тое, што адбываецца ноччу. Гэта проста ваенныя дзеяньні.
— Паводле вашага адчуваньня — людзі ўпэўненыя, што Лукашэнка прайграў Ціханоўскай?
— Абсалютна ўпэўненыя. І я ведаю, адкуль гэта ідзе. Ніхто вакол сябе ня бачыць тых, хто любіць Лукашэнку, хто адстойваў яго так, як адстойваў раней. І як пасьля таго, як усё гэта адбываецца на нашых вуліцах, можна верыць у гэтага чалавека. Ходзяць чуткі, пра гэта заявіў Анатоль Лябедзька, напэўна, у яго правераныя дадзеныя, што вельмі шмат тут расейскага АМАПу. Хто гэта будзе і можа любіць? Беларусы ўвесь час падкрэсьліваюць, што мы мірныя людзі, мы ня будзем нікога біць і забіваць. Амаль нечалавечая, сатанінская лютасьць, зь якой дзейнічае АМАП — мне цяжка паверыць, што гэта беларускі АМАП. Мне здаецца, што беларускія хлопцы не маглі так біць сваіх маці і сясьцёр. У маленькіх гарадах, дзе ўсе адзін аднаго ведаюць, АМАП адмаўляецца біць людзей. Свае людзі ня хочуць біць сваіх людзей. А тут нешта нерэальнае адбываецца.
— Як вы ацэньвае адʼезд Сьвятланы Ціханоўскай?
— Я згодная зь меркаваньнем многіх людзей, што яна зрабіла сваю справу. Яна была і засталася сымбалем пераменаў, прагі новага жыцьця і сумленнасьці, самаахвярнасьці дзеля народу і свайго мужа. У рэшце рэшт чалавек не такі ўсясільны. Яна зрабіла тое, што магла. Я не магу пра яе нічога кепскага сказаць. Я мяркую, што зараз хай мужчыны выходзяць на авансцэну. Вось будзе Камітэт нацыянальнага ўратаваньня, павінна зьбірацца эліта, павінна ўступіць грамадзтва ў барацьбу, а ня толькі гэтыя тры маленькія жанчыны. Яны ўсе тры цудоўныя кожная па-свойму — і Вераніка Цапкала і Марыя Калесьнікава. Марыя дагэтуль на пасту. Але калі трэба прынесьці ў ахвяру дзяцей, а ўжо як могуць дзейнічаць і палохаць нашыя органы — ня трэба зьдзіўляцца, што дзьве жанчыны — Сьвятлана і Вераніка — сышлі з дыстанцыі. Але я думаю, што яны вярнуцца.
— А вы маглі б узяць на сябе ролю пасярэдніка?
— Пасярэдніка якога?
— Паміж тымі, хто зараз уступіў у канфлікт.
— Калі б я была крыху маладзейшай і ня хворай, то напэўна. А цяпер я дапамагу ўсімі сіламі, якія ў мяне ёсьць, але ўзначаліць гэты рух у мяне ўжо няма ні фізычных, ні душэўных сілаў.
— Што б вы хацелі сказаць тым людзям, якія выходзілі на пратэсты і, магчыма, яшчэ выйдуць?
Я ўдзячная ім за тое, што яны ратуюць нашую годнасьць. Я проста ўлюбляюся ва ўласны народ у гэтыя апошнія тыдні. Гэта зусім іншыя людзі, зусім іншая моц у гэтых людзях. Раней у мяне было нейкае расчараваньне — цяпер няма. Нам трэба быць больш арганізаванымі. Барацьба знойдзе і лідэраў. Усе вырашылі, што ўсё зробяць гэтыя дзяўчаткі.
— І што б вы хацелі сказаць Лукашэнку?
— Вы мяне ўжо пыталіся аб гэтым. Хацела б сказаць тое, што выдатна сказала Сьвятлана Калінкіна — сыдзі прыгожа. Але ўжо не атрымаецца, ужо кроў. Сыдзі, пакуль ня позна, пакуль ты ня ўкінеш народ у страшную бездань, у бездань грамадзянскай вайны. Сыдзі.
Ніхто ня хоча Майдану, ніхто ня хоча крыві. Толькі ты хочаш улады. Менавіта тваё жаданьне патрабуе крыві.
Трэба, каб на ўсіх участках былі павешаныя пратаколы галасаваньня. Каб людзі бачылі, як яны прагаласавалі. Давайце гэта зробім. Хай людзі ўбачаць, колькі і за каго было галасоў. Я мяркую, што выйграла Сьвятлана, у мяне нават няма сумневаў. Людзі хочуць пераменаў.
https://www.svaboda.org/a/30780350.html
Warhammer 40000 Wh Песочница фэндомы Україна издания
А тем временем Ваху будут издавать на украинском языке, официально.
Украинское издательство "Molfar Comics" подтвердили планы на издание трилогии о Грегоре Эйзенхорне.
Старт продаж первой книги "Айзенгорн - Ксенос" планируется на 15 сентября.
історія України Моя Україна фэндомы Іван Мазепа длинопост разная политота
Тож що ми знаємо про Мазепу? Так, він син білоцерківського городового отамана, народився у селі Мазепинці і одержав відмінну, передову на той час освіту, він герой багатьох літературних творів, (романтичний образ бунтівника привабив Байрона, Пушкіна, Гюго…), про українського гетьмана знято кілька кінострічок. Дехто, можливо, чув про меценатську діяльність Мазепи, та більшість українців чомусь схильні вважати, що гетьман «розтринькував» кошти державної скарбниці, незважаючи на те, що кошти Івана Мазепи підтримували українську освіту (будівництво шкіл, Києво – Могилянської академії) та культуру (будівництво соборів). Є, правда, і ті злощасні 10 000, які Мазепа передав Голіцину, та росіянин у будь – якому разі їх би отримав – як не від Мазепи, то від іншого претендента на гетьманську булаву.
Український гетьман намагався догодити Петру I, щоб потім користуватися з того, і тому підписав дуже тяжкі для України Коломацькі статті, які передбачали русифікування українського народу через шлюби з росіянами. Потрібно визнати, що допомога Мазепи була неоціненною для російського імператора, адже Петро I 1695 року не зміг узяти Азов, і тільки наступного року, з допомоги трьох козацьких полків імператорові це вдалося. Мазепа отримав «Андрія», і кілька інших орденів, і здавалося, був цілком щасливий.
1701 року Петро I відмінив універсал про нові торгівельні шляхи з Європою. Імператор хотів, щоб українці торгували через Архангельськ, адже економічна незалежність України означає і політичну незалежність… Тож економіку України потрібно було обмежувати. До Іван Мазепа, з життєвим досвідом прийшло і розуміння наслідків такої політики, і український гетьман почав шукати нових союзників. Таким союзником став шведський король Карл XII, і Мазепа почав вести таємні переговори зі шведами.
В цей час козацькі старшини почали тиснути на Мазепу: «Як ми за душу Хмельницького молимось, так ми тебе будемо проклинати». Гетьман «відкрив карти», а Кочубей швиденько написав «кляузу» Петру I. Та Російський цар справді довіряв Мазепі, тож не повірив ні Кочубею, ні Іскрі.
Та коли (за відсутності у фортеці Мазепи) Меньшиков поїхав в Україну ліквідувати гетьманство, полковник Ніс його впустив, і Меньшиков написав цареві довгого листа з доносом: «Мазепа сие учинил не ради одной своей особы, а ради всей Украины». Тоді Меньшиков і Петро I зруйнували Батурин, запорожці підтримали універсал Мазепи, але Європа не підтримала його. Мазепа помер на чужині, під патронатом Турецького султана, який поклявся на Корані, що не видасть Мазепу.
Тож Мазепа не зрадив свій народ, він зрадив царя, і ми можемо критикувати хіба що помилки його політики, які він визнав і намагався виправити.
Myötähäpeä - (мюётяхяпея)-финский-чувство стыда, испытываемое за нелепые и глупые поступки других